Het regent, gestaag klatert de regen tegen het raam. Ik zit alleen aan de keukentafel te kijken hoe de regen valt met mijn laptop voor me. De kamer is gevuld met 12 joelende mannen die voetballen kijken.
Vanmiddag werd ik gebeld op het werk, of er een vriend mocht komen voetballen kijken. Alsof ik dat zou verbieden. Geen probleem natuurlijk. Was net met Laura, een Italiaanse collega, wezen lunchen. Vrijdag zijn we vrij, net als maandag. Lang weekend voor de boeg. We bespraken wat we gingen doen dit weekend. Tijdens dit gesprek bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn een paar dagen naar Nederland te gaan. Mijn moeder is jarig dit weekend.
Vanmiddag op de terugweg besloten om te kijken of er een goedkope vlucht gaat vanaf Milaan of Verona. Thuis gekomen stond de pasta al klaar, heerlijk. Vroeg want voetballen kijken is een ritueel en dat kost tijd. T-shirt van Juventus aan en stoel voor de tv.
Om acht uur wordt er aan het raam geklopt. Dat moet hem zijn, ik loop naar de deur en maak deze open. Daar staan 11 mannen met Juventus T-shirts aan. Heeft hij dan toch vergeten te vermelden dat er 10 extra mensen kwamen? Ik ben even verrast maar laat ze binnen. Na het begroetingsritueel gaan ze zitten. Mijn vriend is niet verrast. Wist jij dat er zoveel kwamen, vroeg ik hem. Nee, dat wist hij niet. Ook typisch Italiaans. De ene vriend neemt een andere mee die weer iemand meeneemt en zo zit zonder dat iemand het weet je hele kamer vol.
Ik zoek op de laptop naar een vlucht. Ik moet even glimlachen. Ik had gisteren al moeten gaan, voor het mooie weer. Normaal is dat toch andersom. Nog één dag werken en dan zit deze werkweek er op. Dan nog één week van vier dagen en gaat mijn werkrooster van 24 uren per week in! Ik schenk mijn glas nog maar eens vol. In de kamer drinkt niemand iets, de wedstrijd is te spannend. Het staat 2-1 voor Real. Juve staat achter maar iedereen gelooft in de overwinning van de Italiaanse club. Weer slaat de regen tegen het raam, heerlijk....Straks toch even wandelen want geloof me...ook in de herfstregen en wind is het meer geweldig!
Vanmiddag werd ik gebeld op het werk, of er een vriend mocht komen voetballen kijken. Alsof ik dat zou verbieden. Geen probleem natuurlijk. Was net met Laura, een Italiaanse collega, wezen lunchen. Vrijdag zijn we vrij, net als maandag. Lang weekend voor de boeg. We bespraken wat we gingen doen dit weekend. Tijdens dit gesprek bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn een paar dagen naar Nederland te gaan. Mijn moeder is jarig dit weekend.
Vanmiddag op de terugweg besloten om te kijken of er een goedkope vlucht gaat vanaf Milaan of Verona. Thuis gekomen stond de pasta al klaar, heerlijk. Vroeg want voetballen kijken is een ritueel en dat kost tijd. T-shirt van Juventus aan en stoel voor de tv.
Om acht uur wordt er aan het raam geklopt. Dat moet hem zijn, ik loop naar de deur en maak deze open. Daar staan 11 mannen met Juventus T-shirts aan. Heeft hij dan toch vergeten te vermelden dat er 10 extra mensen kwamen? Ik ben even verrast maar laat ze binnen. Na het begroetingsritueel gaan ze zitten. Mijn vriend is niet verrast. Wist jij dat er zoveel kwamen, vroeg ik hem. Nee, dat wist hij niet. Ook typisch Italiaans. De ene vriend neemt een andere mee die weer iemand meeneemt en zo zit zonder dat iemand het weet je hele kamer vol.
Ik zoek op de laptop naar een vlucht. Ik moet even glimlachen. Ik had gisteren al moeten gaan, voor het mooie weer. Normaal is dat toch andersom. Nog één dag werken en dan zit deze werkweek er op. Dan nog één week van vier dagen en gaat mijn werkrooster van 24 uren per week in! Ik schenk mijn glas nog maar eens vol. In de kamer drinkt niemand iets, de wedstrijd is te spannend. Het staat 2-1 voor Real. Juve staat achter maar iedereen gelooft in de overwinning van de Italiaanse club. Weer slaat de regen tegen het raam, heerlijk....Straks toch even wandelen want geloof me...ook in de herfstregen en wind is het meer geweldig!