Inmiddels is het voorjaar in volle gang hier aan het Gardameer en wordt het met de dag drukker. De tijd dat ik in mijn eentje een rondje langs het meer kon rennen lijkt voorlopig voorbij. Met deze stijgende temperaturen kijk ik nu al uit naar een duik in het meer om mijn rondje joggen mee af te ronden. Tot nu toe heb ik nog maar 1 badgast gesignaleerd die het aan durfde om een duik te nemen en ik weet overigens niet hoe het met deze persoon is afgelopen…
Het hotel waar ik deze zomer aan de slag ga, gaat bijna open en de voorbereidingen zijn in volle gang. Ik heb inmiddels alle kamernummers, hoeveel bedden iedere kamer heeft, wel/geen balkon en met uitzicht op het meer, de bergen of het zwembad uit mijn hoofd geleerd en kan niet wachten om te beginnen. De afgelopen maanden waarin ik alle tijd heb gehad om het Gardameer tot mijn thuis te maken, de taal, de geschiedenis en de cultuur te leren kennen waren heerlijk, maar ik heb nu ook echt zin om aan het werk te gaan. Daarnaast krijg ik elke week kookles van de moeder van mijn vriend en dat is echt zoooo leuk! Heb al erg veel geleerd en het idee is nu om al deze recepten te posten in een blog. Zodra deze klaar is horen jullie het!
Dit jaar heb ik van mijn vriend een fiets gekregen, want je kunt de Hollander natuurlijk wel uit Nederland halen, maar Nederland niet uit de Hollander…Sindsdien fiets ik mezelf een slag in de rondte en is heuvel op heuvel af, toch een stuk leuker dan die eeuwige tegenwind. En is er iets mooier dan op een zonnige lente dag een rondje langs het meer te fietsen? Zo heb ik onlangs een kilometertje of 50 gefietst, door olijfboomgaarden, langs het meer en onderweg allemaal fijne stops gemaakt in kleine haventjes en pittoreske dorpjes. Jullie begrijpen, ik voel me intens gelukkig!
Vorige week woensdag was het hier Vaderdag en hoe kun je dat nou beter vieren dan met een avondje pizzeria?! Dus gingen we samen met de ouders van mijn vriend, zijn broer met vriendin en zoon naar de pizzeria die tegenover het ouderlijk huis ligt. Was een erg gezellige avond en inmiddels ben ik de taal dusdanig eigen dat ik zelfs een paar grappen heb kunnen maken. Fijn idee dat mijn vriend zo’n lieve familie heeft en dit zorgt er zeker voor dat ik me helemaal thuis voel hier. Want uiteraard mis ik mijn eigen familie en vrienden regelmatig, maar gelukkig is Nederland niet ver weg en komt er geregeld bezoek uit Nederland. Zo waren afgelopen weekend mijn ouders hier. Na weken te moeten horen hoe fantastisch het hier is en dat elke dag de zon schijnt, hadden zij dus een ticket geboekt voor afgelopen weekend. Je raadt het al, natuurlijk naar maanden geen regen te hebben gehad, heeft het afgelopen weekend zo’n beetje de hele tijd geregend. Maar dit heeft de pret niet mogen drukken en het was heerlijk om mijn ouders hier te hebben en met hen mijn Italiaanse leven te delen. Uiteraard heb ik laten zien wat ik afgelopen weken van de Italiaanse keuken heb geleerd en zo stond vrijdagavond Risotto alla Milanese e salsiccia op het menu. Als een echt Italiaan ben ik er inmiddels ook van overtuigd dat je risotto en pasta thuis veel lekkerder smaken J Zaterdag zijn we naar Verona geweest en aangezien ik daar een maand Italiaanse les en kunstgeschiedenis heb gevolgd wist ik aardig wat te vertellen over de stad, wat het natuurlijk allemaal wel iets leuker maakt. Ook heb ik mijn school laten zien en op het moment dat we de straat van mijn school in gingen, liepen we letterlijk tegen mijn leraar aan, ook hier in Italia geldt ‘its a small world’. ’s Avonds hebben we gegeten bij de ouders van mijn vriend en aangezien zijn ouders geen Engels spreken en mijn ouders geen Italiaans is het een hoop vertalen, maar dit gaat altijd erg goed en het is leuk om te zien hoe ze op met elkaar communiceren zonder dezelfde taal te kunnen spreken. We hebben het voornamelijk over de familie geschiedenis gehad van beide kanten en dit leverde mooie verhalen op. Zondag was het weer iets beter en dus tijd voor een mooie wandeling langs het meer, bij thuiskomst balkon deuren open en een glas chiaretto als aperitief. Voor de lunch heb ik samen met mijn vriend pasta all’amatriciana gemaakt en is de volgende fles chiaretto ook open en op gegaan. Viva La Dolce Vita!
Morgen ga ik naar Zwitserland met een groep vrienden uit Nederland, we hebben elkaar daar allemaal ruim 10 jaar geleden leren kennen tijdens wintersportbaantjes in onze studententijd en nu wordt het dus tijd om herinneringen op te halen aan the good old days.
Alvast een heel mooi weekend en tot de volgende blog!