Hallo allemaal,
daar is ze weer...even een korte blog vanuit de States. Wat n takkeweer hier...koud en af en toe nat...grauw grijze luchten boven grauwe grijze flats...het is waar ik nu even woon. Nee, het is nog geen paradijs! Vriend is twee dagen geleden teruggekeerd vanuit Zuid Amerika en ik heb die proef doorstaan. Veel bezoek gehad van de vrouwen van de collega's. Erg hartelijk allemaal, zoals iedereen hier. Maar toch...als ik hier een wandeling maak loop ik in het beton. Met de auto is de natuur zo gevonden maar wel pas na een uur rijden. Nee, ik mis het meer. Ik mis de mensen...doorbijten maar! er is al bijna een maand om! Mijn vriend heeft het gelukkig naar zijn zin bij zijn nieuwe uitdaging. Wel lange dagen maar ook dat wisten we , het is Amerika!
Het is nu half vier 's middags en ben net terug na een paar boodschappen te hebben gedaan. Goed nieuws uit Nederland, pa en ma komen allebei over twee weken hier heen. Het bedrijf betaalt een enkele reis en dat maakt het wat gemakkelijker. Toch wel uniek allemaal. Toch een goede keus geweest? Ik stort me zo weer in het verkeer om een bezoek te brengen aan Beth, de vrouw van een collega. We hebben dezelfde leeftijd en zij zullen straks meeverhuizen naar Italië. Daar ziet ze tegenop om dezelfde redenen die ik heb om hier te zitten. Samen komen we er wel uit en het is bijzonder om te weten dat ik zo weer terug mag naar Italië maar dat zij voor een paar jaar haar geboorteland moet verlaten. Heb met haar te doen! Ik schrijf snel weer! a presto tutti!!!!
daar is ze weer...even een korte blog vanuit de States. Wat n takkeweer hier...koud en af en toe nat...grauw grijze luchten boven grauwe grijze flats...het is waar ik nu even woon. Nee, het is nog geen paradijs! Vriend is twee dagen geleden teruggekeerd vanuit Zuid Amerika en ik heb die proef doorstaan. Veel bezoek gehad van de vrouwen van de collega's. Erg hartelijk allemaal, zoals iedereen hier. Maar toch...als ik hier een wandeling maak loop ik in het beton. Met de auto is de natuur zo gevonden maar wel pas na een uur rijden. Nee, ik mis het meer. Ik mis de mensen...doorbijten maar! er is al bijna een maand om! Mijn vriend heeft het gelukkig naar zijn zin bij zijn nieuwe uitdaging. Wel lange dagen maar ook dat wisten we , het is Amerika!
Het is nu half vier 's middags en ben net terug na een paar boodschappen te hebben gedaan. Goed nieuws uit Nederland, pa en ma komen allebei over twee weken hier heen. Het bedrijf betaalt een enkele reis en dat maakt het wat gemakkelijker. Toch wel uniek allemaal. Toch een goede keus geweest? Ik stort me zo weer in het verkeer om een bezoek te brengen aan Beth, de vrouw van een collega. We hebben dezelfde leeftijd en zij zullen straks meeverhuizen naar Italië. Daar ziet ze tegenop om dezelfde redenen die ik heb om hier te zitten. Samen komen we er wel uit en het is bijzonder om te weten dat ik zo weer terug mag naar Italië maar dat zij voor een paar jaar haar geboorteland moet verlaten. Heb met haar te doen! Ik schrijf snel weer! a presto tutti!!!!
RSS Feed