Lief hoe mensen met me meeleven, zelfs al het gaat om een simpel griepje. Mensen die je alleen kennen van dit blog. Doet me echt goed. Vanochtend voelde ik me al beter dan gisteren maar beter was ik zeker niet. Vlak voor ik weg wilde gaan belde Flavio nog of ik wel kon komen. Natuurlijk riep ik en vijf minuten later zat ik op de fiets. Dit keer niet lopend maar met de fiets. Dat gaat sneller. Het weer zat mee en de aanblik van het meer werkt nog steeds als paracetamol. Vanochtend nog even met moeders gebeld en afgesproken dat we de 27e al naar Nederland afreizen. Flavio doet de zaak dat weekend dicht dus heb ik de tijd! Op 2 januari gaan we weer terug. Zin in!
Vlak na opening stonden de eerste klanten al binnen. Het was druk, iedereen op zoek naar een outfit voor kerst. Zelfs de pastoor nog even gezien, hij heeft met vriendlief afgesproken om vanmiddag bij hem langs te komen. Rond 11 uur kwam mijn vriendin met haar kleine pluizenhondje binnen. In de deuropening gilde ze al om Flavio. Deze had daar schijnbaar geen zin in, hij glimlachte naar haar, wees naar mij en maakte een gebaar naar haar. Daarna verdween hij in het magazijntje. Het was even een moment waarop ik mijn griep weer heftig voelde. Toch ging ik met een glimlach naar haar toe. Ze keek me even minachtend aan en vroeg om een zwarte lange jurk. Samen liepen we naar achteren en terwijl ze later paste zat ik met die cavia op een stoel. Uiteindelijk ontdooide de ijsheks weer en kon er zelfs een praatje af. Ze ging een uur later met drie jurken en de cavia weg. Maar liet wel over de 1000 euro achter in de kassa. Flavio kwam ook weer tevoorschijn en sloeg glimlachend zijn arm om mij heen.
Na de middagsiësta werd het nog drukker en de middag ging dan ook snel voorbij. De mooiste omzet van dit laatste half jaar en tevreden keerde ik in het donker huiswaarts. Thuis was de pastoor al weer verdwenen. "Hoe was het met de pastoor" vroeg ik belangstellend. Wel, zei vriendlief. Wees blij dat je ziek bent. Meneer pastoor wilde weten wanneer er kinderen kwamen! Ik was totaal verbouwereerd...Naast een schoonmoeder die op dit soort dingen stuurt is er nu ook de pastoor en dat terwijl we nooit in de kerk te vinden zijn. Ja, vriend is katholiek maar we doen er niets aan. We hebben er om gelachen en heerlijk genoten van de pasta die voor mij was gemaakt. Schoonmoeder had moeten zien dat haar zoon had gekookt...voor zijn vriendin! Daarna heerlijk gehangen en met een doos zakdoekjes tv gekeken. Morgen nog één dag werken en morgenavond gaan we samen uit eten, omdat het nog kan! En omdat vriendlief maandag weer voor twee weken de koffers pakt. Zondag gaan we weer samen koken, lekker oefenen weer! Voor nu slaap lekker en ik meld me zondag weer bij jullie! Fijn weekend, ciao ciao e a presto!
Vlak na opening stonden de eerste klanten al binnen. Het was druk, iedereen op zoek naar een outfit voor kerst. Zelfs de pastoor nog even gezien, hij heeft met vriendlief afgesproken om vanmiddag bij hem langs te komen. Rond 11 uur kwam mijn vriendin met haar kleine pluizenhondje binnen. In de deuropening gilde ze al om Flavio. Deze had daar schijnbaar geen zin in, hij glimlachte naar haar, wees naar mij en maakte een gebaar naar haar. Daarna verdween hij in het magazijntje. Het was even een moment waarop ik mijn griep weer heftig voelde. Toch ging ik met een glimlach naar haar toe. Ze keek me even minachtend aan en vroeg om een zwarte lange jurk. Samen liepen we naar achteren en terwijl ze later paste zat ik met die cavia op een stoel. Uiteindelijk ontdooide de ijsheks weer en kon er zelfs een praatje af. Ze ging een uur later met drie jurken en de cavia weg. Maar liet wel over de 1000 euro achter in de kassa. Flavio kwam ook weer tevoorschijn en sloeg glimlachend zijn arm om mij heen.
Na de middagsiësta werd het nog drukker en de middag ging dan ook snel voorbij. De mooiste omzet van dit laatste half jaar en tevreden keerde ik in het donker huiswaarts. Thuis was de pastoor al weer verdwenen. "Hoe was het met de pastoor" vroeg ik belangstellend. Wel, zei vriendlief. Wees blij dat je ziek bent. Meneer pastoor wilde weten wanneer er kinderen kwamen! Ik was totaal verbouwereerd...Naast een schoonmoeder die op dit soort dingen stuurt is er nu ook de pastoor en dat terwijl we nooit in de kerk te vinden zijn. Ja, vriend is katholiek maar we doen er niets aan. We hebben er om gelachen en heerlijk genoten van de pasta die voor mij was gemaakt. Schoonmoeder had moeten zien dat haar zoon had gekookt...voor zijn vriendin! Daarna heerlijk gehangen en met een doos zakdoekjes tv gekeken. Morgen nog één dag werken en morgenavond gaan we samen uit eten, omdat het nog kan! En omdat vriendlief maandag weer voor twee weken de koffers pakt. Zondag gaan we weer samen koken, lekker oefenen weer! Voor nu slaap lekker en ik meld me zondag weer bij jullie! Fijn weekend, ciao ciao e a presto!