Toch wennen, werken...Weer vroeg opstaan en hetzelfde ritueel als gisteren. Ben wat eerder vertrokken om zo wat meer ruimte te hebben voordat het werk begint. Dat lukte...kwart voor negen zette ik me op de stoep van het kantoor en wil nog even mijn hoofd leeg maken. Dat lukte niet...daar was Lucca. Lucca is een collega die gisteren al nadrukkelijk aanwezig was. De meest onzinnige verhalen kwamen er uit. Nu ook weer. Hij was blij me weer te zien en had zo'n ontzag voor west-europese vrouwen. Werd er bijkans misselijk van. Gelukkig redde de Deense collega mijn leven door op tijd te verschijnen. We wandelen daarop met ons drieën naar binnen. Toch is het een leuke groep.
Vandaag geen last meer gehad van Lucca, ben mooi aan de andere kant van de zaal gaan zitten. Ik zag wel hoe de arme Deense collega, die er wel naast ging zitten, steeds vermoeider werd naast hem. Geen vrij moment ging voorbij met een vermoeiend verhaal van Lucca.
Toen werd het zomaar vijf uur. Weekend! Ik moest lachen om die gedachte. Twee dagen gewerkt en nu al blij met het weekend! Eigenlijk wilde ik snel naar huis om boodschappen te doen maar de groep wilde graag een wijntje gaan drinken. Dat gebeurt om dit tijdstip eigenlijk alleen maar in Verona. Rond het meer zit men vaak aan de Aperol, de Hugo of een alcoholvrije drank. Ik moest stoppen na één glas, de auto stond tenslotte voor de deur. Maar de gezelligheid won en vanavond was het dan half tien, na vele glazen wijn en een pizza, dat ik in de bus stapte. Morgen, voor mijn vriend weer thuis komt, eerst weer naar Verona om de auto op te halen. Nu weer spijt van die actie maar het was wel leuk. Achteraf toch wel gelachen om Lucca die alle andere gasten in het restaurant tot wanhoop dwong met zijn verhalen.
Nu hangen op de bank en straks op bed en morgen dus toch weer vroeg er uit. Goed gedaan door mij...Voelt nog wel steeds als vakantie hier...Vooral als ik nu even op kijk en het meer weer zie...lampjes over het water..ne
Vandaag geen last meer gehad van Lucca, ben mooi aan de andere kant van de zaal gaan zitten. Ik zag wel hoe de arme Deense collega, die er wel naast ging zitten, steeds vermoeider werd naast hem. Geen vrij moment ging voorbij met een vermoeiend verhaal van Lucca.
Toen werd het zomaar vijf uur. Weekend! Ik moest lachen om die gedachte. Twee dagen gewerkt en nu al blij met het weekend! Eigenlijk wilde ik snel naar huis om boodschappen te doen maar de groep wilde graag een wijntje gaan drinken. Dat gebeurt om dit tijdstip eigenlijk alleen maar in Verona. Rond het meer zit men vaak aan de Aperol, de Hugo of een alcoholvrije drank. Ik moest stoppen na één glas, de auto stond tenslotte voor de deur. Maar de gezelligheid won en vanavond was het dan half tien, na vele glazen wijn en een pizza, dat ik in de bus stapte. Morgen, voor mijn vriend weer thuis komt, eerst weer naar Verona om de auto op te halen. Nu weer spijt van die actie maar het was wel leuk. Achteraf toch wel gelachen om Lucca die alle andere gasten in het restaurant tot wanhoop dwong met zijn verhalen.
Nu hangen op de bank en straks op bed en morgen dus toch weer vroeg er uit. Goed gedaan door mij...Voelt nog wel steeds als vakantie hier...Vooral als ik nu even op kijk en het meer weer zie...lampjes over het water..ne