Ok ok, het was nog niet blue monday...sorry..heb zoveel mensen op het verkeerde ben gezet. Maar voor mij was het wel een depressieve dag! brrrr...Rust keert langzaam weer. Vandaag weer wat licht in de duisternis. Een Amerikaans bedrijf heeft misschien interesse in mijn vriend. In het werk wat hij doet komt hij veel internationale collega's tegen en de tam tam ging snel rond. Hij moet op gesprek komen en dat zal dan waarschijnlijk medio volgende week zijn. Een aantal mensen van die firma moeten die week naar Ferrara en willen dan wel afspreken in Venetie. Ik hoop het zo. Het humeur knapte er in ieder geval wel van op!
Vandaag weer eens een flink stuk hard gelopen, gisteren al gefietst. Het ging lekker. Even weer de kilo's er af lopen zoals zovelen hier. Het was druk rond het meer. Vanavond zouden we met twee vrienden wat eten maar om half zeven zaten we tevergeefs te wachten. Even gebeld maar ze waren blijven hangen bij andere vrienden en daar blijven eten. Ook dat is Italië. Afspraken zeggen niets, nul komma nul. Gaan we toch nog trouwen, proostte mijn vriend vanavond. Ja..inderdaad..toch nog. Ik merk nog steeds het dubbele gevoel over dit. Maar laten we eerst afwachten hoe het gaat met het werk.
Morgen mag ik weer werken. Wat vliegt de tijd toch. Onvoorstelbaar. Mijn vriend gaat morgen naar zijn ouders om te helpen met het opnieuw behangen van de kamer. Hij blijft er slapen en dus even het rijk voor me alleen. Ook wel even weer goed denk ik. Wel, ik ga met een wat geruster hart slapen en hou mijn duimen gekruist....We gaan er voor. Slaap lekker allemaal..ciao ciao e a presto!
Vandaag weer eens een flink stuk hard gelopen, gisteren al gefietst. Het ging lekker. Even weer de kilo's er af lopen zoals zovelen hier. Het was druk rond het meer. Vanavond zouden we met twee vrienden wat eten maar om half zeven zaten we tevergeefs te wachten. Even gebeld maar ze waren blijven hangen bij andere vrienden en daar blijven eten. Ook dat is Italië. Afspraken zeggen niets, nul komma nul. Gaan we toch nog trouwen, proostte mijn vriend vanavond. Ja..inderdaad..toch nog. Ik merk nog steeds het dubbele gevoel over dit. Maar laten we eerst afwachten hoe het gaat met het werk.
Morgen mag ik weer werken. Wat vliegt de tijd toch. Onvoorstelbaar. Mijn vriend gaat morgen naar zijn ouders om te helpen met het opnieuw behangen van de kamer. Hij blijft er slapen en dus even het rijk voor me alleen. Ook wel even weer goed denk ik. Wel, ik ga met een wat geruster hart slapen en hou mijn duimen gekruist....We gaan er voor. Slaap lekker allemaal..ciao ciao e a presto!