Vanochtend fluitend naar mijn werk gegaan. Had er zin in, goed teken! Morgen ook werken en dat is geen straf. Dit weekend natuurlijk alleen en had nog geen doel. Nu wel. Na zaterdag vier dagen vrij. Toch mooi vooruitzicht. De buurman zwaaide mij uit vanochtend. Had hem al een paar dagen niet gezien maar hij was er weer! De deur van de winkel stond al open en Flavio begroette me met een enorme armzwaai. Snap je de kassa al, riep hij luid. Ook goedemorgen. Ik bevestigde
dat, wel een beetje twijfelend. Dan ga ik met mijn vrouw naar Verona, winkelen. Ik ben tegen het eind van de middag
terug. Nog voordat het goed en wel tot mij doordrong rende Flavio de winkel uit en stond ik alleen. Dat was een korte inwerkperiode. Grazie grazie…riep Flavio nog naar me terwijl hij de straat al uitliep. De ochtend ging tergend langzaam. Heb de stofzuiger maar even door de winkel gegooid, hier en daar wat stof verwijderd en stiekem ook wat
aanpassingen gedaan. Dat ging van kwaad tot erger want voordat ik er erg in had stond de hele winkel op zijn kop. Oei, wat
als Flavio dit niet goed vond? Het zweet brak me uit maar ik was nu al zo op weg…
Na de middagsluiting, heerlijk pasta gegeten tegenover de winkel en daarna boekje gelezen, een stevige wandeling langs het meer gemaakt. Heerlijk. In de winkel mocht ik een Nederlands stel ontvangen. Heerlijk gebabbeld en ze hebben flink
inkopen gedaan. Dat deden ook een aantal Italianen daarna en de kassa was lekker gevuld.
Flavio stond al een tijdje in de winkeldeur maar had hem niet gezien, ik voelde dat er iemand keek. Oooooo…hoorde ik hem roepen. Hij vindt het niet leuk, dacht ik…Scuzzi Falvio, scuzzi…ik hoorde mezelf stamelen…Nee, nee…riep hij vanuit de
deur. Ik vind het mooi…echt mooi…Wow…Ik was weer vol zelfvertrouwen! Jij bent de beste medewerker ooit, riep hij terwijl hij naar binnenkwam. Verrast keek hij om zich heen. Een paar nieuwe klanten dienden zich aan en terwijl ik ging
helpen fluisterde Flavio dat ik zo wel mocht gaan. Omdat Flavio afrekende met de klanten zag hij de gevulde kassa. Een glimlach kon hij niet onderdrukken. Vlak nadat de klanten waren verdwenen pakte Flavio overdreven mijn hand en gaf
lachend een handkus. Ik ben zo blij met jou..Die woorden deden me goed en een kwartier later stond ik glimlachend buiten. Wat ben ik blij met deze baan!
Vanavond heb ik heerlijk genoten van een pizza en hangen op de bank met een glas rode wijn. Zo meteen mijn standaard avondwandeling en morgen heerlijk naar mijn werk. Ik hoop dat ik dat gevoel mag vasthouden! Tot
morgen allemaal…a presto ! Ciao ciao!
dat, wel een beetje twijfelend. Dan ga ik met mijn vrouw naar Verona, winkelen. Ik ben tegen het eind van de middag
terug. Nog voordat het goed en wel tot mij doordrong rende Flavio de winkel uit en stond ik alleen. Dat was een korte inwerkperiode. Grazie grazie…riep Flavio nog naar me terwijl hij de straat al uitliep. De ochtend ging tergend langzaam. Heb de stofzuiger maar even door de winkel gegooid, hier en daar wat stof verwijderd en stiekem ook wat
aanpassingen gedaan. Dat ging van kwaad tot erger want voordat ik er erg in had stond de hele winkel op zijn kop. Oei, wat
als Flavio dit niet goed vond? Het zweet brak me uit maar ik was nu al zo op weg…
Na de middagsluiting, heerlijk pasta gegeten tegenover de winkel en daarna boekje gelezen, een stevige wandeling langs het meer gemaakt. Heerlijk. In de winkel mocht ik een Nederlands stel ontvangen. Heerlijk gebabbeld en ze hebben flink
inkopen gedaan. Dat deden ook een aantal Italianen daarna en de kassa was lekker gevuld.
Flavio stond al een tijdje in de winkeldeur maar had hem niet gezien, ik voelde dat er iemand keek. Oooooo…hoorde ik hem roepen. Hij vindt het niet leuk, dacht ik…Scuzzi Falvio, scuzzi…ik hoorde mezelf stamelen…Nee, nee…riep hij vanuit de
deur. Ik vind het mooi…echt mooi…Wow…Ik was weer vol zelfvertrouwen! Jij bent de beste medewerker ooit, riep hij terwijl hij naar binnenkwam. Verrast keek hij om zich heen. Een paar nieuwe klanten dienden zich aan en terwijl ik ging
helpen fluisterde Flavio dat ik zo wel mocht gaan. Omdat Flavio afrekende met de klanten zag hij de gevulde kassa. Een glimlach kon hij niet onderdrukken. Vlak nadat de klanten waren verdwenen pakte Flavio overdreven mijn hand en gaf
lachend een handkus. Ik ben zo blij met jou..Die woorden deden me goed en een kwartier later stond ik glimlachend buiten. Wat ben ik blij met deze baan!
Vanavond heb ik heerlijk genoten van een pizza en hangen op de bank met een glas rode wijn. Zo meteen mijn standaard avondwandeling en morgen heerlijk naar mijn werk. Ik hoop dat ik dat gevoel mag vasthouden! Tot
morgen allemaal…a presto ! Ciao ciao!