Zo, net thuis...was weer een zware tocht...Vanochtend in slecht weer vertrokken en pas ver in Duitsland werd het wat beter. Met een bus is het nog lastiger sturen dan met een personenauto en vooral in de harde wind was het afzien. Gelukkig nu weer thuis. Bus staat nog vol maar even uitpuffen en dan zo maar de auto leeg halen. Leve onze buurman, hij zag ons aankomen en heeft hulp aangeboden. De bus moet nog weer terug anders hadden we het zo gelaten.
Morgen weer werken, wat vliegt de tijd toch. Zo heb je een lang weekend voor de boeg en zo is het over...Wat er ook gebeurt vanavond nog, ik ga nog een wandeling maken langs het meer. Het was maar een lang weekendje maar wat heb ik het meer gemist, ik geniet ervan weer thuis te zijn. Zo voelt het nu ook! Thuis.
Dat gevoel ontstond al weer bij München. De borden geven aan dat je Italië nadert en dan begint het alweer te kriebelen. Helemaal als je de Brenner over bent. Heerlijk een Italiaanse zender er op en mee galmen met liedjes die je niet kent. Mijn vriend moet daar vreselijk om lachen, als Italiaan moet dat gebrabbel van een Nederlandse ook raar overkomen.
Het is helemaal heerlijk als je je straat weer in rijdt, de auto stopt en jij stapt uit en ziet het meer in de verte liggen...Onbeschrijfelijk.
Op het antwoordapparaat staat mijn niet favoriete collega, of ik hem morgen kan oppikken voor zijn huis in Verona...sorry..niet gehoord...haha...Nee, zal zo terugbellen en kijken wat de reden is. Maar eerst de post even doorsnuffelen en dan de wagen leeg halen. Eten hoeft niet meer want een schnitzel met friet zit al in mijn maag, al was het een wegrestaurant....het eten was goed te noemen.
Beste allemaal...een fijne avond en morgen is alles weer normaal en horen jullie weer van me! Misschien duiken we morgenavond hier nog even de kroeg in, we zien het wel...
tot morgen...a Presto! ciao ciao
Morgen weer werken, wat vliegt de tijd toch. Zo heb je een lang weekend voor de boeg en zo is het over...Wat er ook gebeurt vanavond nog, ik ga nog een wandeling maken langs het meer. Het was maar een lang weekendje maar wat heb ik het meer gemist, ik geniet ervan weer thuis te zijn. Zo voelt het nu ook! Thuis.
Dat gevoel ontstond al weer bij München. De borden geven aan dat je Italië nadert en dan begint het alweer te kriebelen. Helemaal als je de Brenner over bent. Heerlijk een Italiaanse zender er op en mee galmen met liedjes die je niet kent. Mijn vriend moet daar vreselijk om lachen, als Italiaan moet dat gebrabbel van een Nederlandse ook raar overkomen.
Het is helemaal heerlijk als je je straat weer in rijdt, de auto stopt en jij stapt uit en ziet het meer in de verte liggen...Onbeschrijfelijk.
Op het antwoordapparaat staat mijn niet favoriete collega, of ik hem morgen kan oppikken voor zijn huis in Verona...sorry..niet gehoord...haha...Nee, zal zo terugbellen en kijken wat de reden is. Maar eerst de post even doorsnuffelen en dan de wagen leeg halen. Eten hoeft niet meer want een schnitzel met friet zit al in mijn maag, al was het een wegrestaurant....het eten was goed te noemen.
Beste allemaal...een fijne avond en morgen is alles weer normaal en horen jullie weer van me! Misschien duiken we morgenavond hier nog even de kroeg in, we zien het wel...
tot morgen...a Presto! ciao ciao