Ik gisteren de hele dag maar denken dat ik vandaag aan het werk moest. Het was sowieso een idiote dag maar dit viel dan weer mee. Ben gewoon vrij en mag morgen weer aan de bak. Zin in. Vandaag verliep een stuk beter dan gisteren.
Fluitend opgestaan toen ik weer helder had dat ik nog vrij was vandaag. Even wat eten en daarna douchen om vervolgens fris en fruitig het dorp in te lopen. Even een espresso gedronken toen ik een krant kocht. Ben al een echte Italiaan.
Staande bij de toonbank tussen de kranten sta ik mijn kopje leeg te drinken. Meteen aanspraak van een man in een snel maatkostuum. Over het weer, of ik wel van hier ben en wat ik doe. Na tien minuten nemen we afscheid en sta ik buiten.
Zal ik vanmiddag nog eens naar Verona, niet winkelen maar gewoon voor een stadwandeling? Nee…ik ga straks een
broodje eten en dan gewoon heerlijk domweg wandelen! Naar huis gelopen, buurman begroet bij het hek en toen heerlijk de krant doorgebladerd. Een Nederlandse krant dit keer. Toch wel even lekker om Nederlands nieuws te lezen.
Uitzonderlijk want de Nederlandse krant is bij de meeste winkels al uit het assortiment verdwenen. Wat zeg ik? De meeste winkels zijn zelfs gesloten.
Broodje naar binnen gewerkt en toen begonnen aan een lange wandeling. Dan zou een hond wel leuk zijn geweest. Het is heerlijk herfstweer, net als gisteren maar ja…ik moest zo nodig de bergen in. Mobiel gaat. De fietsenwinkel, de fiets is klaar. Neem ik aan het einde van de wandeling mee naar huis. Na uren te hebben gezworven, man wat was dat heerlijk, heb ik de fiets opgehaald. In die winkel kwam ik een oude bekende tegen. We hadden elkaar al zo’n vier maanden
niet gezien. Die laatste keer woonde ik nog niet eens permanent hier. Ga eens met elkaar eten, grapte de man achter de kassa tegen ons terwijl we vreselijk stonden te keuvelen.
Goed idee vonden we beide, zij belde snel naar huis om te vertellen dat er een wijziging in haar planning was en toen langs het meer terug. Thuis fiets gestald, wijntje gedronken en al veel gekletst. Nu even een blog gemaakt terwijl
mijn visite even wat bladen doorneemt. We gaan zo lopend naar het restaurant en samen lang tafelen. Zin in. Zo zie je maar weer dat je de enige dag een enorme dip kan hebben en de volgende dag alles weer door een roze bril kan bekijken.
Gardameer…ik hou van je! Morgen dan echt werken, en nu niet denken morgenochtend dat ik vrij ben! Fijne avond en
tot morgen maar weer! Ciao ciao e a presto!
Fluitend opgestaan toen ik weer helder had dat ik nog vrij was vandaag. Even wat eten en daarna douchen om vervolgens fris en fruitig het dorp in te lopen. Even een espresso gedronken toen ik een krant kocht. Ben al een echte Italiaan.
Staande bij de toonbank tussen de kranten sta ik mijn kopje leeg te drinken. Meteen aanspraak van een man in een snel maatkostuum. Over het weer, of ik wel van hier ben en wat ik doe. Na tien minuten nemen we afscheid en sta ik buiten.
Zal ik vanmiddag nog eens naar Verona, niet winkelen maar gewoon voor een stadwandeling? Nee…ik ga straks een
broodje eten en dan gewoon heerlijk domweg wandelen! Naar huis gelopen, buurman begroet bij het hek en toen heerlijk de krant doorgebladerd. Een Nederlandse krant dit keer. Toch wel even lekker om Nederlands nieuws te lezen.
Uitzonderlijk want de Nederlandse krant is bij de meeste winkels al uit het assortiment verdwenen. Wat zeg ik? De meeste winkels zijn zelfs gesloten.
Broodje naar binnen gewerkt en toen begonnen aan een lange wandeling. Dan zou een hond wel leuk zijn geweest. Het is heerlijk herfstweer, net als gisteren maar ja…ik moest zo nodig de bergen in. Mobiel gaat. De fietsenwinkel, de fiets is klaar. Neem ik aan het einde van de wandeling mee naar huis. Na uren te hebben gezworven, man wat was dat heerlijk, heb ik de fiets opgehaald. In die winkel kwam ik een oude bekende tegen. We hadden elkaar al zo’n vier maanden
niet gezien. Die laatste keer woonde ik nog niet eens permanent hier. Ga eens met elkaar eten, grapte de man achter de kassa tegen ons terwijl we vreselijk stonden te keuvelen.
Goed idee vonden we beide, zij belde snel naar huis om te vertellen dat er een wijziging in haar planning was en toen langs het meer terug. Thuis fiets gestald, wijntje gedronken en al veel gekletst. Nu even een blog gemaakt terwijl
mijn visite even wat bladen doorneemt. We gaan zo lopend naar het restaurant en samen lang tafelen. Zin in. Zo zie je maar weer dat je de enige dag een enorme dip kan hebben en de volgende dag alles weer door een roze bril kan bekijken.
Gardameer…ik hou van je! Morgen dan echt werken, en nu niet denken morgenochtend dat ik vrij ben! Fijne avond en
tot morgen maar weer! Ciao ciao e a presto!