Vandaag is de meest depressieve dag van het jaar. Blue monday. Zo voel ik me ook even. Ons reisje naar Venetië hebben we afgezegd dit weekend. Krijgen we zaterdag van de werkgever van mijn vriend te horen dat er mensen uit moeten en dat hij de eerste is omdat hij het toch al niet meer zag zitten. Sja, ook dat is Italië. Zo maar, opeens ben jij de sjaak....Dus dat was even een pet-weekend zullen we maar zeggen.
Vandaag, na veel gepraat, gaat het alweer beter en ondanks de slechte markt gaan we er maar weer voor. Kijken of er ergens wat anders te vinden is. Het contract stopt al per 1 februari dus dat is kort dag. Aan zijn humeur deed het niet veel goeds, logisch...Verbazingwekkend hoe men hier met werknemers omgaat en het ook allemaal maar zo kan. Vandaag is hij al meteen op pad gegaan om ander werk te zoeken.
Ik ben meegereden naar Verona en heb als een kip zonder kop rond gelopen. Ook het trouwen spookt weer door je hoofd. Is dat nu wel verstandig? Ja, maar even wachten met een datum denk ik zo...We zien het wel, schouders eronder en weer doorgaan! Ik weet nog wel een leuk callcenter...Het was trouwens ook een echt weertype voor de meest depressieve dag van het jaar, zo mistig als het in mijn hoofd is was het ook buiten!
Nu weer thuis, zo lekker pasta eten uit de diepvriesvoorraad en hangen op de bank. Praten, praten en praten. Samen er weer uitkomen, morgen de mountainbike erbij en hoofd leeg maken. Vriendlief gaat weer op pad op banenjacht. Ik hou jullie op de hoogte van de soap h